La Transhumance

een blog van glamping La Mirande, glamping zonder kinderen

Transhumance: 

'de verticale verplaatsing van vee'.

Al in de pre-historie verplaatste men het vee naar grazige weiden, archeologen vonden beenderen van vee dat hier tijdelijk verbleef. In Europa, maar ook in Azië en Afrika trokken de herders met hun vee in de zomer de bergen in, om in het najaar terug te keren naar de lager gelegen gebieden waar het dan warmer was. Zij leefden een bijna nomadisch leven, zich niets aantrekkend van landsgrenzen omdat zij altijd op zoek waren naar voedsel voor hun kudde's.

Sinds de Middeleeuwen waren de berghellingen in de Franse en Spaanse Pyreneeën belangrijke economische centra. Omdat de boerderijen in het 'lage land' simpelweg te klein waren om het hele jaar door een grote veestapel te houden, vertrok het hele gezin in het voorjaar naar de bergen. Zij woonden in stenen hutjes en zorgden op hoogte voor hun melkkoeien en schapen. Kaas maken was de belangrijkste activiteit in de bergen. In de 20e eeuw kwam daar zo goed als een einde aan, omdat de industrialisatie nieuwe uitdagingen gaf en lokten de steden de dorpelingen met werk. Dat de transhumance in deze vorm nog bestaat dankt het aan een hernieuwde interesse voor het verleden en worden tradities weer nieuw leven ingeblazen.

kaas, wijn en porc noir

De heerlijke schapenkazen zijn bijna allemaal harde kazen, ze worden vaak op de markten verkocht: 'Ossau-Iraty' is niet te versmaden. Of kies de 'Barousse'. Vaak wordt de melk gemengd van schaap,geit en/of koe, ze zijn allemaal even lekker. Kies er een mooie Baskische rode wijn bij, bv een Irouleguy, of een hapje ham van het zwarte varken bv een Bigorre en je wilt nooit meer weg!

folklore in Aquitaine

In ons geval trekken de schapen vanuit les Landes naar de Pyreneeën om zich aan de grazige weiden tegoed te doen. Het gaat gepaard met pure folklore, er wordt gedanst in klederdracht, op fluitjes geblazen door steltenlopers en natuurlijk wordt er schapenkaas gegeten samen met een glaasje wijn. In het voorjaar vertrekken ze in alle stilte en in het najaar, zo half september, is de feestelijke terugkomst van de 'troupeau'. 

wolven en beren

Ze zijn dan op idyllische plekken geweest rond de Tourmalet, bekend van de Tour de France. 2 jaar geleden was het niet zo idyllisch, want zo'n 200 schapen vonden de dood, en niet zo'n leuke. Dat zit zó: Al sinds tijden vond 'men' het nodig dat de bruine beer weer terugkwam. Hij was gedurende de jaren succesvol tegen de kogelregen van de jagers en de boeren aangelopen, maar dat was tegen de zin van de natuurbeschermers. Uiteindelijk werden begin 1900 wat beren uit Slovenië uitgezet, en dat was enigszins succesvol. Er zwerven nu zo'n 30 beren rond en wonderlijk genoeg worden het er steeds meer. Soms zetten ze hun tanden in de schapen die dan massaal op de vlucht slaan. Zo ook toen een beer een schaap aanviel en de kudde uit angst op hol sloeg. Jammer genoeg richting ravijn en er kukelden zo'n 200 schaapjes naar beneden. De herder kreeg de schade wel uitbetaald, maar ja, dáár doe je het niet voor. 

Net zoals Nederland het moeilijk heeft met de wolf, hebben de boeren geen begrip voor diegenen die vinden dat de beer moet terugkomen. Er zijn in totaal al zo'n 80 beren doodgeschoten.

de belhamel

De familie schaap bestaat uit vader: een ram, moeder: een ooi en natuurlijk uit lieve kleine lammetjes. Er is nog meer: de 'hamel' is een gecastreerde ram. Als deze wordt gecastreerd is de vurigheid er wel van af en wordt 'ie rustiger, hij is dan de ideale leider van een kudde: hij is heel groot en krijgt een bel om zijn nek en wordt dan de belhamel genoemd. Leuk he? Wist je dat?

glamping La Mirande

zooVer  9.8 

fenomenaal

181 reviews